Bu Kadar da Çok Sevilmez ki Geceler

Ben zamanı unuttum gecelerin karanlığında
bu gece kaçıncı doğuşu Ay'ın?
Yüreğimden kayan hangi yıldız?
Unuttum döndüğünü Dünya'nın.
Sevgiyi ararken gece karanlıklarında
çakan her şimşek ya da
doğan her yıldız düşlerim oldu.
İşte o geceler var ya o geceler/onları anlatamadım
ama her anını doyasıya yaşadım.
Ben zamanı unuttum gecelerin karanlığında
yoğunlaşırken duygularım baktım ki kaçıp gitmiş uykularım.
Kimi zaman zirvesine ulaşılamayan dağ
kimi zaman kıvrılarak akan ırmak
kimi zaman çelik misali sert
kimi zaman pamuk gibi yumuşak
Arguvanlar açıyor nasıl da çarçabuk geçiyor mevsimler bak.
Ben zamanı unuttum gecelerin karanlığında dolaştım
düşlerim de ellerimle tuttum bulutları
sakladım yıldızları göğsümde
gözyaşlarım oldu yağmurlar ve toprakta çırpındı yüreğim.
Ben zamanı unuttum gecelerin karanlığında
akasyalar akşamsefaları açtı dallarımda
döküldü yapraklarım birer birer
kar kapladı yollarımı dur dedi seher/ hiç ummadığım bir anda
Dünya dönüyor bu kadar düş yeter
bu kadar da çok sevilmez ki geceler.

(Tanıtım Bülteninden)