Ezelebet

Kader onları önce ayırdı, otuz yıl sonra bir markette tekrar bir araya getirdi. O günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Helen farklı bir dünyaya adım attı. Yanında sadece Ezel vardı, ikisi bir olup tüm camiayı kandırırken birbirlerine kapılmalarını hesap edemediler. Etraflarında kim varsa hepsi onu ikizi Talya sanıyordu. İnsanları kandırdılar ama kendilerini kandıramadılar. Aralarında amansız bir çekim, erkeklerden uzak durmak isteyen yaman bir kadın, hiç kolay olmayacaktı ama Ezel kararlıydı.
“Ebediyete kadar yanımda kalacaksın.”
“Ezelden ebede mi diyorsun?”
“Ezelebet diyorum.” Sözleri dudaklarımda kaybolurken kalbim kaburgalarıma çarptı.
Körkütük, deli divane! Amansız! Tekinsiz! Öyle uçurumdan gözlerim kapalı atlar gibi. Ben bu adama âşıktım.

(Tanıtım Bülteninden)