Kilitli Kapımın Zincirleri

“Bu hikaye benim. Belki de sizin, belki de hiç tanımadığınız birinin… Ama acı, hepimizin ortak dili değil mi?
Ben, çocuk yaşta kaybetmenin ne demek olduğunu öğrendim. Hayatın bir gün güzel yüzünü göstereceğini umarken, karşıma hep zamansız vedalar çıktı. Sevdiklerim toprağa karışırken, içimde kocaman boşluklar açıldı. Ama o boşlukların içinde büyümeyi, yeniden ayağa kalkmayı öğrendim.
Bu roman, yalnızca yaşanmış bir hikaye değil; kayıplarını sessizce kalbine gömen herkesin çığlığı. Belki bir gün hepimiz zincirlerimizi kırar, ışığa kavuşuruz. Ama o güne kadar, bu satırlarla kalbime dokunmaya var mısınız?
Belki siz de kendi hikayenizi burada bulacaksınız.
Çünkü hayat hepimizden bir şeyler alır,
ama bir şeyler de bırakır.
Peki, siz kaybettiklerinizle
yüzleşmeye hazır mısınız?”

(Tanıtım Bülteninden)